Eίμαι από τις μαμάδες, που θέλω το παιδί μου να ασχολείται με πολλά πράγματα και πιστεύω ότι όσο περισσότερες εικόνες και εμπειρίες αποκομίσει ένα μωρό ή ένα παιδί από πολύ νωρίς, τόσο το καλύτερο για εκείνο. Γι' αυτό, λοιπόν, από τότε που ο Νικόλας μου ήταν ακόμα λίγων μηνών, ξεκινήσαμε κολυμβητήριο, αλλά και διάφορες δραστηριότητες.

Πέρυσι όμως πήρα την απόφαση –αν και μόλις 2 ετών ο μικρός- να αρχίσουμε κάτι σε πιο σταθερή βάση, πιο συχνό και ...«πιο σχολείο». School skills, λοιπόν, όπου ο μικρός πήγαινε εκει 3 φορές την εβδομάδα, από 3 ώρες και μάθαινε διάφορα πράγματα, ζωγράφιζε και κυρίως έπαιζε με συνομηλίκους του, με την καθοδήγηση και την επίβλεψη των παιδαγωγών. Κάτι σαν παιδικός σταθμός δηλαδή, αλλά όχι με την κλασική και καθημερινή έννοια.

Και μπορεί να μας πήρε λίγο διάστημα στην αρχή, μέχρι να συνηθίσει το νέο του περιβάλλον, αλλά τελικά άξιζε τον κόπο και, ενώ στην αρχή δεν ήταν και το καλύτερό του να πηγαίνει, τώρα με ρωτά ο ίδιος πότε θα ξαναπάει, καθώς έχει γίνει ο "δικός του" χώρος.

Μην το σκέφτεστε καθόλου, προσφέρετε στο παιδί σας ό,τι μπορείτε και κάνετε ό,τι περνάει από το χερι σας, ώστε να κοινωνικοποιηθούν, να γίνουν ανεξάρτητα και ελεύθερα και να έχουν γνώμη και λόγο από νωρίς. Εκθέστε τα σε ερεθίσματα. Και μην πιστέψετε ότι επειδή είστε αρκετές ώρες μαζί τους εσείς, ο μπαμπάς ή κάποια γιαγιά, αυτό είναι αρκετό. Η έως τώρα εμπειρία μου, μού λέει ότι τα παιδιά θέλουν και προτιμούν να βρίσκονται με άλλα παιδάκια, γιατί πολύ απλά έχουν τους δικούς τους κώδικες, ακόμα και αν -επί της ουσίας- παίζει το καθένα μόνο του.

Βοηθήστε τα να αναπτυχθούν σωστά, όχι μόνο διατροφικά, αλλά και νοητικά. Ξέρω ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και δεν τα φέρνει εύκολα κανείς βόλτα, αλλά σε ό,τι αφορά τα παιδιά μας, πάντα πρέπει να δίνουμε το καλύτερο και ας στερηθούμε εμείς κάποια πράγματα. Και μην έχετε ως μέτρο σύγκρισης τα δικά σας παιδικά χρόνια. Εμείς τουλάχιστον παίζαμε στους δρόμους και στις αλάνες με τα παιδιά της γειτονιάς, κάτι που δεν συμβαίνει σήμερα, λόγω συνθηκών και φόβων.

‘Εχοντας, λοιπόν, μια σεζόν στην πλάτη μας, όπου ο μικρός μου έγινε «λίγο» μαθητής και «αποφοίτησε», πήρε το πρώτο του πτυχίο και φόρεσε ακόμα και παιδική τήβεννο (ναι, το έζησα και αυτό!) είμαστε –μάλλον- έτοιμοι για την πρώτη μας κανονική σχολική χρονιά από τον Σεπτέμβριο, σε παιδικό σταθμό με περισσότερα παιδάκια, καθημερινή παρουσία, σχολικό λεωφορείο …και ο Θεός βοηθός!

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου, 
Μαρία Φραγκάκη 

Περιμένω τα μηνύματά σας στο e-mail μου: maria.fragaki@mother.gr 
Twitter: @FragakiMaria

Like(!) τη σελίδα μας στο Facebook: mothergr
Ακολουθήστε μας στο twitter: @mothergr